Bir Kalp Kırıldığında...
ne güzel anlatıyor şarkı :
ve bir kalp kırıldığında
hayata dair ne varsa
üzerinde o dünyanın başlar yok olmaya
Ailemiz ve arkadaş çevremiz içerisinde özen göstersek de, sokak öyle değil. Kırıp ezip geçip gitmek hakim sokaklarda... Çünkü herkesin sorunu kendine göre büyük...çünkü hayata, sisteme, kendine, düzene kızgınlıkla yürüyor çoğu kişi...çünkü hep bir yerlere yetişmek önemli olan...çünkü hep ilk olmak lazım... İstanbul denen bu şehirde, bu telaşın, bu yarışın daha çok olduğunu söylüyor herkes...
Karşımızdakinin gözlerine bakmıyoruz. Aslında onun da hayallerinin, kalp kırgınlıklarının, sevgilerinin benzer olduğunu unutuyoruz. Aslında hepimizin aynı olduğunu unutuyoruz sanki.
Lise, ilkokul değil, daha kucaklarda 3 aylık bebeyken yarıştırılmaya başlıyor bu ruhlar. Derslerinde yarıştırılıyor, parklarda yarıştırılıyor, iş yerinde yarıştırılıyor... vapura yetişmek için yarış, iyi rapor olmak için yarış, sıra kapmak için yarış... sonra da "eee hayat bir yarış" deniyor sanki normalmiş gibi.
Bu yarışta çok kalpler kırılıyor. İlk olarak da çocukların kalbi :(
Yavaşlasak biraz daha. Çocuklar gibi yaşadığımız anın içinde kalmayı başarsak...Birbirimizi incitmeden yürüsek yolumuzda...
Şebnem Ferah - Bir Kalp Kırıldığında
bir oyun oynayalım mı
herkes açsın kalbini
oyun oynayalım mı
bir oyun oynayalım mı
herkes söylesin adını
oyun oynayalım mı
her kalp bir büyük dünya
ve bir kalp kırıldığında
hayata dair ne varsa
üzerinde o dünyanın başlar yok olmaya
bir kalp kırıldığında
denizler kurur toprak küser
denge kalmaz o dünyada
her kalp kırıldığında
bir yerlerde yolculuk başlar
mavi renkten siyahlığa
her bir kalp kırıldığında
bir oyun oynayalım mı
çocuklar gibi beraber
oyun oynayalım mı
bir oyun oynayalım mı
kırmayalım birbirimizi
oyun oynayalım mı
her kalp ayrı bir dünya
ve bir parça kristal aynı zamanda
bir de bilmeyerek değil ama bilerek kırılmışsa
artık acı da duymaz başlar yok olmaya
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder