menü

  • Ana Sayfa
  • Batuşka'nın Hikayesi
  • Müzikli Oyun Grubu
  • Oyun
  • Ruh&Zihin
  • Doğa
  • Ben&Ailem
  • Annelikte Keşkelerim
  • Sağlık
  • Sizin Notunuz
  • Şarkı Köşesi

    28 Nisan 2015 Salı

    Çocuklarımızı özgür bırakmaya cesaretimiz var mı?

    çocuklarımızı özgür bırakmaya cesaretimiz var mı
    Özellikle büyük şehirlerde yaygın bir hal: çocuklarımızın başarılı olması konusunda takıntılı olmak.



    Nereye başımızı çevirsek, hep aynı izlenim: çocuklarımız başarılı olamayacak diye ödümüz patlıyor.

    Daha 3 aylık bebenin büyüyünce hangi üniversitede okuması gerektiğini, hangi sporları özgeçmişine yazarsa daha havalı olacağını düşünenler bile var.

    Başarı nedir bir sorgulamak gerek. Başarı diye sunduğumuz kriterler o kadar anlık tatminler olabiliyor ki...
    ve onlar çocuğumuza değil bize aitler
    ve de kapitalist düzenin parçaları...

    Yani çocuğunuz sizin okumasını hayal ettiğiniz bölümü birincilikle bitirebilir fakat mutlu olmayabilir. Buna değer mi? başarılı ama mutsuz binlerce insandan biri...

    Yemesinden içmesinden, yürümesine, parkta nasıl kayacağından, yapacağı resme, oyunundan dersine, sınavından, sporuna, okulundan eşine kadar her şeylerine hep bir karışma ve yönetme kültürümüzde yerleşik.

    Çocukları bir rahat bırakalım. Onların önüne hedef noktalarını biz koymayalım. Çocukları yarış atından farksız yapan eğitim sistemini değiştirmek için ayaklanalım. Onlar henüz bebekken, özgeçmişlerini nasıl dolduracaklarını düşünmekten vazgeçelim.

    Osho, çocuklara müdahale etmeyi bıraktığımız zaman gerçekten dünyanın mükemmel olacağından bahseder.

    Sevgili Cengiz Eren, bir sohbetinde, çocuğa belli sınırları koyup, büyüdükçe o sınırları genişletmek ve sınırlar içerisinde de çocuğu özgür bırakmak gereğinden bahsetmişti.

    Ancak bu şekilde mutlu ve yaratıcılıkları ölmeden büyüyorlar.

    Müdahalesiz doğum olsun diye savaşıyoruz şimdilerde.
    Peki müdahalesiz büyütmek nasıl olur?

    Tamam, onları özgür bırakalım. Peki yeterince cesur muyuz?
    Şöyle bir kendimi düşündüm de, özgür bırakmak gerçekten cesaret istiyor. 
    Cesaretimizin sınırlarını biraz da olsa zorlamak nasıl olur?
    Var mıyız? Var mısınız?  :)






    4 yorum :

    1. ben sağlığını tehlikeye atmadığı tüm konularda özgür birakmak istiyorum ama düşünmediği durumlarda fikir belirtme taraftarıyım okul konusunda kesinlikle baskıcı olmak istemem

      YanıtlaSil
      Yanıtlar
      1. Okul beni en korkutan konulardan biri Keyifli Anne.

        Sil
    2. Özellikle okul konusu çok kritik.Derslerdeki başarının ya da başarıslığın hayata bire bir yansımadığını hepimiz yaşayarak gördük.

      YanıtlaSil
      Yanıtlar
      1. Çok haklısın Gamze. O yüzden, akademik başarıdansa içsel mutlulukları daha ön planda tutmalı diye düşünüyorum. Fakat, çark çok katı işliyor gibi...Herkes çocukların yarış atı gibi olmasına üzülüyor.

        Sil